“ကျမ နာမည်ထည့်လိုက် ဦးလေး၊ အိမ်မှာ ကျမ အိမ်ထောင်ဦးစီးပါ” ဆိုတော့ သူက ရယ်ကျဲကျဲနဲ့ ကျမကို ပြန်ကြည့်တယ်။ မြန်မာပြည်မှာ အိမ်ထောင်ဦးစီးဆိုတာ ယောက်ျားတွေဖြစ်ရမယ်ဆိုတဲ့ အဓိပ္ပါယ်က သူ့အပြုံးထဲမှာ အပြည့်အဝရောနှောပါဝင်နေတာကို သူ့မျက်နှာအမူအယာပေါ်မှာ ကျမကောင်းကောင်း ဖတ်မိပါတယ်။
"အားလုံးရှေ့ကြည့်၊ အားကြလုံးသတိ၊ ပြည်ထောင်စု မြန်မာနိုင်ငံတော် အလံအားအလေးပြု၊ နေမြဲ၊ ကျဆုံးလေ ပြီးသော အာဇာနည်ခေါင်ဆောင်ကြီးများအား အလေးပြု” စတဲ့အမိန့်ပေးသံနဲ့အတူ ကျနော်တို့တွေ ဦးညွတ် အလေးပြုခဲ့ကြပါတယ်။
အညာသူအညာသားဟာ အတွင်းစိတ်မနောသိပ်ဖြူရှာတယ်။ စာနာမေတ္တာတရားသိပ်ပေါကြွယ်ဝတယ်။ ဘယ်လောက်တောင် စိတ်ထားဖြူစင်မေတ္တာတရားရှိသလဲဆို ပူပြင်းလှတဲ့ အညာနွေအောက် လူတွေ ရေဆာကြသလို သဘာဝတောနေတောထိုင် ငှက်ကလေးတွေလည်း ရေဆာနေမယ်ဆိုပြီး နေပူပူထဲ မနေနိုင်မထိုင်နိုင် တွေးပူတဲ့အမျိုးပါပဲ။
၂၀၂၃ ဒီဇင်ဘာ ၃၀ ရက်မှာတော့ ဆရာက သူအားကြိုးမာန်တက် ထူထောင်ထားတဲ့ ကျောင်းလေးသတင်းကို ကျနော်မမေးဘဲ မက်ဆက်ဂျာကနေ ပြောတယ်။ ဖုန်းဆက်ပြောတာမဟုတ်လို့ သူ့အသံကို မကြားရပေမယ့် သူရေးထားတဲ့ စာသားမှာ ခံစားချက်တွေ အပြည့်ပါတာ မြင်သာတယ်။ “သွားပြီ ဆရာရေ။ ကျနော့်ကျောင်းလေး ခွေးတွေ မီးရှို့နေပြီဗျာ"
Sharing Information to the Local