စစ်တပ်က သူတို့ကို ဆန့်ကျင်သူမှန်သမျှကို နေအိမ်တွေအထိ လိုက်လံဖမ်းဆီးတာ၊ စစ်ကြောရေးမှာ သတ်ပစ်တာတွေလုပ်လာတာကြောင့် သူဟာ နီးစပ်ရာနေရာတွေမှာ ရှောင်တိမ်းနေခဲ့ရပါတယ်။ အဲဒီနောက် ဖမ်းဝရမ်းစာရင်းထဲမှာ သူ့နာမည်ပါနေတာကို သိလိုက်ရတဲ့အခါ ဒေါ်မာလာစိုးဟာ သူ့နှစ်ပေါင်းများစွာတာဝန်ထမ်းဆောင်ခဲ့တဲ့ စာသင်ကျောင်းနဲ့ ဝေးရာကို ထွက်ပြေးဖို့ ဖြစ်လာပါတော့တယ်။
"RPG လို့ ခေါ်ဖြစ်တာကတော့ ကျနော်က ကွန်မန်ဒိုသင်တန်းဆင်းတဲ့ အပတ်စဥ်မှာ လက်ကျိုးနေတာကြောင့် သူများတွေ ဝါးသေနတ်နဲ့ပစ်နေချိန်မှာ သေနတ်မကိုင်နိုင်ခဲ့တာကြောင့် ကျိုးတဲ့လက်ကို ထုတ်ပြီးတော့ RPG နဲ့ ပစ်တယ်ကွာ ဘာညာနဲ့ အဲတိုင်း ကျနော်က နောက်ပြောရင်းနဲ့ RPG လို့အမည်တွင်သွားတာ။ ကျနော်က ၀ါသနာပါတာကတော့ တိုက်ခိုက်ရေးဘက်မှာ ဝါသနာပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျိုးတဲ့လက်က ညာဘက်ဖြစ်နေတော့ တိုက်ခိုက်ရေးမှာ ဘယ်လိုမှ အဆင်မပြေတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် တော်လှန်ရေးမှာ ဆက်ပါချင်လို့ရှိရင် ဆေးပညာသင်မှရမယ်၊ ဆေးပညာသင်ပြီးတော့ တပ်ရင်းကရဲဘော်တွေကို ဆေးကုသရင်းနဲ့ ဆေးပညာကို တစိုက်မတ်မတ် သင်ကြားခဲ့ပါတယ်။"
မနက်တိုင်းမှာ လက်စွဲအိတ်လေးတလုံးကိုင်ကာ အဖြူအစိမ်းဝတ်စုံနဲ့ မြင်တွေ့နေကျ အသက် ၃၀ အရွယ် ဆရာမဝင်းကို အာဏာသိမ်းပြီးနောက်ပိုင်းမှာတော့ အဲဒီမြင်ကွင်းမျိုးတွေ မမြင်ရတော့ပါဘူး။
မိသားစုကို လိုလေသေးမရှိ ထောက်ပံ့ပေးချင်ပေမယ့် တောင်ယာအလုပ်နဲ့ ကျပန်းအလုပ်တွေသာရှိနေတဲ့အတွက် ဒီထက်ဝင်ငွေပိုကောင်းတဲ့ နိုင်ငံရပ်ခြားဆီသွားဖို့ နိုင်ငံကူးလက်မှတ်ကို ကိုင်ဆောင်ထားပေမယ့် စစ်ကောင်စီက အာဏာသိမ်းလိုက်ပြီးနောက်ပိုင်း သူမရဲ့ နိုင်ငံခြားသွားမယ့် အစီအစဉ် ပျက်စီးသွားခဲ့တယ်လို့ ပြောပါတယ်။
စစ်ရှောင်အများစုဟာ လက်ရှိအခြေအနေအရ ရွာကို မပြန်ရဲကြဘဲ အရဲစွန့်ပြန်ဝင်မယ်ဆိုရင် ရွာကိုမရောက်ဘဲ လမ်းခုလတ်မှာတင် စစ်ကောင်စီတပ်နဲ့တွေ့မှာကို စိုးရိမ်ကြောက်ရွံ့နေကြကာ ကာကွယ်ရေးတပ်ဖွဲ့တွေဆီက ရွာပြန်လို့ရပြီဆိုတဲ့ အကြောင်းကြားလာမယ့်နေ့ကိုပဲ စောင့်နေကြရပါတယ်။
တော်လှန်ရေးအတွက် တပ်ဖွဲ့ထဲမှာ ကျရာတာဝန်ထမ်းဆောင်မယ်ဆိုတဲ့ ရဲမေမီဟာ လက်နက်ကိုင်တိုက်ပွဲအတွက်ကိုလည်း အဆင်သင့် ဖြစ်နေသူပါ။ လက်ရှိမှာ အဖွဲ့က လက်နက်မပြည့်စုံသေးတာကြောင့် သေနတ်မကိုင်နိုင်သေးဘဲ အဖွဲ့မှာ ဘဏ္ဍာရေးတာဝန်ကို ထမ်းဆောင်နေပါတယ်။ တပ်ဖွဲ့ထဲမှာ နေရေး၊ စာရေးကအစ အခက်အခဲတွေကို မမှုတော့ဘဲ တော်လှန်ရေးမပြီးမချင်း အိမ်မပြန်ဘူးလို့လည်း ယတိပြတ် ဆုံးဖြတ်ထားသူလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
နွေဦးတော်လှန်ရေးတွင် စစ်ကောင်စီက ငြိမ်းချမ်းစွာ ဆန္ဒပြပြည်သူတွေအပေါ် အကြမ်းဖက်ဖြိုခွင်းမှုတွေကို မခံရပ်နိုင်သည့် အမျိုးသမီးငယ် ၄ ဦးမှ လက်နက်ကိုင်လမ်းစဉ်ကို ရွေးချယ်ခဲ့ကြသည်။
စစ်တပ်က အာဏာသိမ်းပြီးနောက် လက်နက်ကိုင်တော်လှန်ရေးအစမှာကတည်းက လက်နက်နဲ့ တော်လှန်ချင်ခဲ့တာဖြစ်ပေမယ့် အိမ်ကခွင့်မပြုခဲ့လို့ အခုမှလက်နက်ကိုင်ခွင့်ရခဲ့သူပါ။ မန္တလေးတိုင်း ကျောက်ဆည်မြို့က အသက် ၁၈နှစ်အရွယ် စနေမ ဖြစ်ပါတယ်။ စစ်တပ်က မတရားအာဏာသိမ်းလိုက်ချိန်က သူဟာ အလယ်တန်းကျောင်းသူပဲ ရှိပါသေးတယ်။
အာဏာရှင်စနစ်ကို ဖြတ်ဖို့အတွက် ကျမတို့က အလိုချင်ဆုံးပဲ။ တော်လှန်ရေးကာလ ၃ နှစ်တိုင်တိုင် ရှိတာနဲ့စားပြီး မရှိရင် နေပါစေ စိုက်ထားတဲ့ အသီးတွေနဲ့ ဆက်သွားမယ်။ ခုမှ မဟုတ်ဘူး။
ရဲမေ စနေမဟာ မိသားစုစားဝတ်နေရေးအတွက် ဝင်ငွေကောင်းတဲ့ နိုင်ငံရပ်ခြားကို အလုပ်သွားလုပ်ဖို့ စိတ်ကူးရှိနေပေမယ့် စစ်မှုထမ်းဥပဒေ ထွက်လာပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ ဒီဥပဒေဟာ အမျိုးသမီးတွေကို အတင်းအဓမ္မ စေခိုင်းတာဖြစ်လို့ အမျိုးသမီးတွေဘက်က မခံမရပ်နိုင်ဖြစ်ကာ အဲဒီကတည်းက ဝင်ငွေရတဲ့ အလုပ်ထက် စစ်ကောင်စီကို ပြန်တိုက်ဖို့ကို ဆုံးဖြတ်လိုက်ကာ PDF ထဲကို ဝင်ဖို့ ရွာကနေ တယောက်တည်း ထွက်လာခဲ့တာပါ။
M2W ဟာ ဒီကာလတွေထဲမှာ အခက်အခဲမျိုးစုံ ကြုံခဲ့ရသလို တော်လှန်ရေးတပ်ရင်းတပ်ဖွဲ့ကြားထဲမှာလည်း ခွဲခြားဆက်ဆံခံရတာတွေ၊ ငြိုငြင်ဘေးဖယ်ခံရတာမျိုးတွေလည်း ကြုံခဲ့ရတယ်လို့ M2W တပ်ရင်းဆီက သိရပါတယ်။ သူတို့ တွေ တော်လှန်ရေးခရီးကြမ်းကို ဘယ်လိုဖြတ်သန်းလာခဲ့ရလဲ။ လက်ရှိ ဘာတွေလုပ်နေလဲဆိုတာကို M2W ထောက်ပို့တာဝန်ခံ အမရာကို မြေလတ်အသံ ရုပ်သံကနေ မေးမြန်းတင်ဆက်ထားပါတယ်။
စစ်အာဏာရှင်ကို လက်နက်ကိုင်တိုက်မှ ဖြစ်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ချပြီးနောက် စေတနာ့ဝန်ထမ်း မူလတန်းပြ ဆရာမတယောက်ဟာ သူ့ အမျိုးသားကို စစ်ပညာသင်ဖို့ KIA ဆီလွှတ်လိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီဆရာမကတော့ စစ်ကိုင်းတိုင်းဒေသကြီး၊ ဝက်လက်မြို့နယ်၊ ကျေးရွာတရွာက ကလေးနှစ်ယောက် မိခင် ဒေါ်စန်းမွန်အေး ဖြစ်ပါတယ်။
နွေဦးတော်လှန်ရေးကြီးမှာ ပါဝင်ခဲ့ကြတဲ့ အညာဒေသက တော်လှန်ရေးရဲဘော်အမျိုးသမီးတွေရဲ့ တော်လှန်ရေးဖြတ်သန်းမှုနဲ့ ခံယူချက်တွေကို စုစည်းတင်ဆက်လိုက်ပါတယ်။
တော်လှန်ရေးမပြီးမချင်း အိမ်မပြန်ဘူးလို့ ပြောလာတဲ့ အယွန်းတယောက် လက်ရှိအဖွဲ့ထဲမှာ ဆေးတပ်သားတာဝန်အပြင် တပ်ဖွဲ့ဘဏ္ဍာရေးရှာဖွေတဲ့အပိုင်းမှာ တာဝန်ယူလုပ်ကိုင်ပေးနေပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ မနက် ၅ နာရီကတည်းက ရွာကထွက်လာတဲ့ မသက်မာဟာ လမ်းတလျှောက် စစ်ကောင်စီတပ်ဂိတ်တွေရဲ့ စစ်ဆေးမေးမြန်းမှုတွေကြောင့် နေ့လယ် ၁၁ နာရီလောက်မှ မုံရွာမြို့ကို ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ဆေးရုံရောက်ပြီး ၁ နာရီခန့်အကြာမှာတော့ မသက်မာဟာ မီးမဖွားနိုင်ဘဲ ကလေးနဲ့အတူ အသက်ဆုံးရှုံးခဲ့ရတယ်လို့ သူ့ရဲ့ညီမဖြစ်သူက ပြောပါတယ်။
Sharing Information to the Local